تعیین ناپدید شدن شکمبه ای عناصر معدنی (کلسیم، فسفر، پتاسیم، منیزیم، سدیم) در خوراک و مکمل های معدنی با استفاده از روش نایلون بگ

هدف از این تحقیق بررسی میزان حلالیت شکمبه ای عناصر معدنی (کلسیم، فسفر، منیزیم، سدیم و پتاسیم) از مواد خوراکی (کاه گندم، تفاله چغندر قند، یونجه، سیلو و سبوس گندم) و مقایسه تجزیه پذیری 5 نوع مکمل معدنی (منو کلسیم فسفات، دی کلسیم فسفات، کربنات کلسیم، پودر صدف و آهک) بود. آنالیز بخش خوراک ها با آزمایش فاکتوریل 5×5 در قالب کاملا تصادفی (5 سطح خوراک و 5 سطح عناصر معدنی) و بخش مکمل های معدنی در قالب طرح کاملا تصادفی ساده انجام شد. بررسی میزان آزاد شدن شکمبه ای عناصر معدنی از مواد خوراکی نشان داد که بجز کلسیم بخش زیادی از عناصر معدنی در خوراک ها در زمان صفر آزاد شد (01/0>p). بررسی ها نشان داد که با افزایش زمان انکوباسیون میزان آزاد سازی افزایش یافت (01/0>p). در کل زمان های انکوباسیون بیشترین میزان آزاد شدن برای پتاسیم و ترتیب آزاد سازی عناصر بدین ترتیب بود: k> p> ca> na> mg (01/0>p). در بررسی اثر متقابل مواد معدنی و خوراک نیز بیشترین میزان آزاد سازی در زمان 72 ساعت انکوباسیون برای پتاسیم خوراک یونجه بدست آمد (01/0>p). در بخش دوم آزمایش بیشترین میزان تجزیه پذیری در کل زمان های انکوباسیون برای منو کلسیم فسفات و کمترین برای کربنات کلسیم بدست آمد (05/0>p). همچنین تیمار منو کلسیم فسفات بالا ترین و کربنات کلسیم کمترین میزان پارامتر های تجزیه پذیری را داشت و آنالیز آماری نشان دهنده اختلاف معنی دار بین تیمار های آزمایشی برای تجزیه پذیری موثر ماده خشک در نرخ های 2، 5 و 8 درصد بود (05/0>p). در کل میزان آزاد سازی پتاسیم در تمام مواد خوراکی و در کلیه زمان های انکوباسیون بیشترین بوده و همچنین منو کلسیم فسفات دارای بیشترین میزان پارامتر های تجزیه پذیری بوده است.